2.3.07

Kandir Beni

sirtimi ka$ırken tırnagima takilan bir sivilcenin
icini dolduran o ad veremedigim sivi kadar
yer kaplamiyorsun kirmizi kalbimde
sahi bir gun duracak olan kalp
bu kalp mi
inanasim yok
GÜLESİM var
nasil da umursamiyorum seni gordun mu
hemen ÖLÜME kayıyor aklim
GÜLMEYE sonra da
oysa İÇİMİ öyle bir doldurmalıydı ki ruhun
gittiginde kıvrılmamaliydi agzim
GÜLMEYE dogru
ve kandirabilmeliydim kendimi
Ölsem de var diye fazladan bir ruhum

Hiç yorum yok: